Find a white horse

Darren liep met rustige stappen langs de stallen. In iedere stal stonden vers Hill de paarden. alle paarden die er in zaten spraken hem niet zo aan. Darren bleef dor lopen en keek af en toe naast zich. Zijn ogen vielen op een donkere stal helemaal achteraan. Darren liep er met wat snelle passen naartoe en bleef voor de stal staan. Een wit paard stond een beetje treurig in de stal. "hallo schoonheid." zei darren rustig. Het paard keek op. Haar oortjes schoten direct naar voren bij het zien van darren. "ik ben ook wit. Net zo als jou." zei darren met een glimlach terwijl hij zijn hand op zijn witte haren legde. Darren opende de staldeur en liep de stal binnen. De witte merrie wees naar een van de hoeken in de stal. Een poetskist stond er. Een aantal borstels lagen er naast. Darde glimlachte en pakte de poetskist, zette het bij de stal deur nee en begon de merrie te poetsen. Het viel darren nu pas op dat de merrie een tijd niet was gepoetst. Gelukkig wel gevoederd. "waarom sta jij eigenlijk hier?" vroeg darren aan de merrie. Voetstappen klonken door de gangen. Even keek darren door de staldeur om te kijken wie het was. De gang was leeg. Even keek darren verbaasd, waarna hij weer verder ging met poetsen. Na een tijde lechde darren de poetskist weer weg. Darren liep de stal uit, sloot de deur achter zich. Rustig liep darren richting de zadelkamer. Kijken of er net zo'n stoffig zadel was als de poetskist van de merrie. Of wat longeer spul. In een veel lichtere hoek lag alles wat je nodig had om te longeren. Darren liep er mee terug naar de stal van de witte merrie en begon haar op te tuigen.

(voor iedereen.)

Mayaru's oren spitsten zich. Sinds haar avontuur met Yara was ze vaak op de manege geweest en had ze zelfs een keer meegereden in een les. Ze was vooral blij met de hechte band met Nyu, maar nu was ze gevraagd om een ander paard te berijden. Ze was de naam vergeten, en wist alleen dat het een beetje onhandelbaar was. Net als zij. Haar haar hing in haar ogen, ze droeg het nooit in een staart als het niet nodig was. Ze vond het voor paardrijden niet nodig, dus deed ze het ook niet. Ze stopte de pluk achter haar oor, en luisterde nog wat geconcentreerder. Ze liep de gang op, maar toen ze zag wat er aan de hand was ging ze snel een hoek om. Die jongen stond het paard te borstelen wat zij zou moeten berijden. Ze vond het niet erg, en zou normaal ook gewoon weggelopen zijn. Als de jongen nog leefde. Deze jongen was overduidelijk een engel. Eigenlijk zou ze zelfs dan weggelopen zijn, maar het kwam niet vaak voor dat ze iemand ontmoette waarbij ze of een gevecht niet kon voorkomen, of in een hachelijke situatie terechtkwam. Dus ze stapte weer uit de box waar ze in stond, en keek stilletjes toe. Het verwonderde haar dat de jongen haar niet had opgemerkt, maar ze zei geen woord. Toen hij wegliep stapte ze zachtjes op het paard af, en gaf het een aai over de neus. Zo wild was het niet. Eigenlijk vond ze het wel een lief paard. Ze stond daar tot ze zich realiseerde dat de jongen terug zou komen. Snel liep ze weer terug naar haar eerdere schuilplaats, en vroeg zich af wat er zou gebeuren.

Darren kreeg het gevoel dat hij bekeken Werd. Darren zuchtte even. "het is gewoon iemand." zei darren kalmeren tegen zichzelf. Nog even maakte hij de laatste riempjes vast en liep met de merrie naar de longeer bak. De witte merrie zager nog mooier uit in de zon. "sssssstap." zei darren tegen de merrie. Rustig begon de merrie te stappen. Haar nek was prachtig gebogen en haar stappen waren mooi ruim. Steeds nieuwschieriger werd darren naar de naam van de merrie. Nog even keek darren naar zijn handen of hij de teugelden zweep goed vast hield. Hij had wel een eerder een paard gelongeerd. Toch was hij beter met rijden. Darren keek om zich heen. Het erf was leeg op de paarden in hun weides na. Alweer hoor de darren voetstappen. Darren keek opzij zonder zijn hoofd te draaien. De voetstappen kwamen dichterbij. Een lang blond meisje ging naast de bak staan en keek naar darren. Ze zag er eerder uit als iemand die beter in de stad paste. Met vele vriendinnen om haar heen. Veel winkeltassen om haar haararmen, lachen om het kleinste dingetje. Darren negeerde haar maar. Elke keer waneer de merrie langs het meisje liep keek darren langs haar. Bij iedere keer keek het meisje verbaasder. "waarom kijk je niet naar mij?!" leek ze hardop te denken. Darren wilde ook niet onaardig zijn. Hij wist gewoon dat sedan altijd een enorm lang verhaal zouden vertellen. Daar had hij gewoon geen zin in.

De jongen zadelde het paard op, en liep naar de bak. Mayaru werd geïrriteerd. Het was verdorie haar taak om die merrie in te rijden. Zachtjes gromde ze. Snel sloeg ze haar hand weer voor haar mond. Ze had in geen tien jaar gegromd, en nu weer wel. Kennelijk was haar zelfbeheersing echt enorm slecht in de buurt van mannelijke engelen. Bij de meiden ging het meestal wel goed. Ze keek even naar de bak. Haar ogen gleden verder, naar Nyu's stal, en ze besloot dat ze dan maar ook ging rijden. Voorzichtig borstelde Mayaru de merrie af, en checkte het voer. Nog altijd at Nyu niet veel, maar het was al beter dan eerst. Haar handen gingen automatisch naar het zadel, tot ze bedacht dat het een goed idee was om haar een keer te longeren. Maar die jongen gebruikte de spullen al. Weer merkte ze hoe de mannelijke engelen haar mateloos irriteerden. Ze besloot niet verder te gaan dan ze zou moeten. Ze liep met een duister gezicht naar de bak, en riep: 'Hey, kan ik die spullen na jou gebruiken?'

(Mijn haar is grijs, dus ik hoop dat je niet mij bedoelde )

(ik zou je ook niet mogen bedoelen)
(D: warom vind iedereen altijd goede ava's? Warom zijn er geen goede plaatjes van wit harige longes D:)

''Hey, kan ik die spullen na jou gebruiken?'' klonk achter darren. Eerst dat hij dat het van het blonde meisje kwam. Darren keek achterom. Een meisje met grijs haar stond ook bij de bak. "tuurlijk." zei darren tegen het meisje. "galop." zei darren tegen de merrie. De merrie reageerde niet. "gallop." herhaalde darren. Nogsteeds geen reactie van de merrie. Darren gaf een stik tegen de grond met de zweep die hij in zijn hand hield. De merrie begon te galopperen. "goedzo." zei darren prijzend tegen de merrie. Nadat ze een paar rondjes had gegaloppeerd in de longeerbak liet darren de merrie weer stappen. Darren keek naar de meisjes die bij de ingang stonden. "weet een van jullie hoe deze merrie heet?" vroeg darren. "drrraf." zei darren tegen de merrie. Hij liet haar nog even draven. Daarna uitstappen waarna hij haar op stal zette.
(toen was me inspi op.)

De jongen was heel goed met de merrie, en Mayaru bleef staan kijken. Het leek alsof de merrie voor het eerst in tijden weer buiten haar box was, zo blij leek ze. Toen hij vroeg hoe de merrie heette, antwoordde Mayaru, die het net weer herinnerde: 'Volgens mij heet ze Winnetou, maar dat weet ik niet zeker.' Toen de jongen klaar was nam ze de spullen over van de jongen, en voorzichtig tuigde ze haar op. Toen ze naar de bak liep, zag ze dat het meisje niet was weggegaan. 'Wacht je op iemand?' vroeg Mayaru quasi-geïnteresseerd, en toen het meisje antwoordde van niet, haalde ze haar schouders op. 'Oké.' mompelde ze, waarna ze zich weer op het paard richtte. Toen Nyu begon te draven kon ze zich eindelijk weer een beetje ontspannen. Longeren was iets waarbij ze haar gedachten volledig kon ordenen, terwijl ze toch bezig was. Ze probeerde Nyu nog wat verder aan te sporen, en na een tijdje gedraafd te hebben gingen ze langzaam over in galop. Haar haren woeien een beetje op door de wind die de bewegingen van Nyu, en ze lachte hardop om het geweldige gevoel.

(Gewoon zoeken op anime boy white hair, of manga boy white hair)

Darren keek de merrie met een glimlach aan. "winnetou, word er eigenlijk wel voor jou gezorcht? Heb jij wel iemand die van je houd? Vroeg darren aan de merrie. Winnetou keek schuin naar beneden en liet haar hoof hangen. Darren wist niet veel van paarden taal maar het leek er wel op dat winnetou darren gelijk geef. Darren gaf winnetou een paar klopjes in haar nek. Darren liep de stallen uit en liep richting de longeer bak. Het meisje met de grijze haren was al bezig. Ze zag er erg ontspannen uit. "je bent er goed in." zei darren. "hoe heet je eigenlijk?" zei darren met een glimlach.
Ik weet het.... Iniminie postje
Maar ik kon er geen inspi me voor vinden)