Just feelin' cool

Qeya glimlachte. Natuurlijk bleef McFly een boyband, maar misschien konden ze haar nummer dan spelen? Al was het dan een keertje, dan kon ze horen hoe het klonk. Ze grinnikte, dat ze charmant dat wist ze wel, maar ze vond de broers wel grappig. En ze speelde geweldig, daar was geen twijfel aan. "Ik speel keyboard." zei ze grinnikend tegen Danny en keerde zich toen naar Harry. Ze moest wel eventjews lachen toen Danny bij Harry in zijn haar stond te boren en Harry zo snel mogelijk uit 'de boor' van Danny probeerde te komen. ‘Want Harry hier..,’ begon Danny en keek haar aan. Qeya deed een wenkbrauw omhoog, wat zou ze nu weer meemaken met die twee? ‘..Harry is het grote brein achter alles…’ Qeya keek weer op. Harry was het grote brein achter alles? Deden ze dat niet samen dan, ze leker haar allebei wel slim om het uitstekend zelf te kunnen, al leek Harry meer de sterke van de twee en Danny de snelle van de twee. Dus ze wachtte rustig op wat hij nog meer zou zeggen want hij leek niet echt klaar. ‘letterlijk dan..’ grijnsde Danny. Qeya lachte, die tweee hadden wel humor. Harry keek hem semi-verontwaardigd aan en grijnsde toen mee. Qeya liet een kleine 'tss' uit en rolde op een positieve manier met haar ogen. Ach jongens toch.. Toen kwam ze dus met haar idee. "Als ik niet in jullie band mag, dan zullen jullie toch wel iets anders voor me kunnen doen?" vroeg ze, met een grappige mysterieuze stem. Ze wachtte een paar seconden opdat ze stemming zou mee veranderen en glimlachte toen mysterieus. "Ik heb een nummer geschreven en sinds ik niet kan drummen of gitaarspelen heb ik het nummer nooit helemaal kunnen horen. Als jullie die nou een keer zouden kunnen spelen.." zei ze en glimlachte daarna zoetjes, "Dan zou het kunnen zijn dat ik jullie dankbaar ben." en daarme legde ze haar armen over elkaar op haar buik en keek beiden afwachtend aan. Maar voordat iemand nog wat had kunnen zeggen was ze de deur al uit en kwam binnen een par minuten terug met wat blaadjes mee. Ze hadden allemaal de teksten en noten erop, tabs en alles erbij. Het was zoals gezegd geschreven toen er nog een gitarist en drummer in de buurt was, maar ze was er al te snel weg voordat ze het nummer ooit had kunnen horen. Het had een zacht en lieflijk intro, en veranderde dan opeens naar een keihard en snel nummer. Het was eigenlijk een vrij depressief nummer maar het klonk niet echt zo. De teksten had ze erbij geschreven ergens maar die maakte niet zo heel veel uit. "Please?" vroeg ze lief en reikte beide jongens de juiste bladeren aan.



*sorry voor de slechte posts de laatste tijd :$*