A new day.

De Zon kwam langzaam op. De bladeren en het gras glinsterde van de douw. Het was rustig en vredig zo heerlijk.
Maar het mocht niet zo zijn. *IEP IEP IEP IEP!!* Het was de wekker van Moon. Half7 uur sochtens!. Moon Sloeg haar hand tegen de wekker aan en keek met een brak gezicht de kamer rond. Ze loeg de dekens van haar af en haalde haar haren uit haar gezicht. Barry Was ook wakker geworden door het gepiep en keek versuft op. Hij gaapte en strekte zijn pootjes uit. '' Goeie morgen Barry het weekend was ok te mooi om waard te zijn he?'' Moon liep naar de badkamer. Ze stapte onder de douch. Ze dacht aan het weekend dat ze had gehad. Een jongen genaamd Seth was bij haar langs geweest misschien zou ze hem nog bellen? Hij was vreemd maar wel aardig. En dan dat ene meisje Nel, ze was ook wel aardig en Moon wilde graag vriendinnen met haar worden, ze dacht dat ze wel een keer konden schoppen dan kon Moon wat fatsoenlijke kleren voor haar kopen. En het was heerlijk weer geweest wat erg lekker was, ja het was echt een goed weekend. Toen Moon klaar was deed ze een hemdje met een grijs t-shirt aan die over haar schouders hing met een korte broek en ketting. Ze liep naar beneden waar haar stiefouders aan het ontbijt zaten. ''Goedemorgen'' Haar stiefvader keek op van zijn krant en zei '' Oh, goedemorgen Moon.'' Meer zei hij niet terwijl haar stiefmoeder haar vriendelijk begrote '' Hey liefje lekker geslapen? wie was die jongen van eerst? Heb je een chrus? Of was het weer maar een vriend?'' Moon keek Alexandra verward aan. '' Hoe weten jullie van hem? jullie waren niet eens thuis?!''. ''Rustig maar moon we hebben het gehoord van Watshen.'' Moon keek bedenkelijk naar haar ouders. Kon ze die hufter dan echt niet vertrouwen?! ze zou hem daar later wel over spreken eerst maar eens ontbijten. Alexandra wilde er nog over door vragen maar aan Moon,s hoofd te zien was dat geen goed idee dus hield ze haar kop maar.
Even later pakte Moon haar tas en fietste naar school, ze moest onderweg weer denken aan Seth. Ze wist op een een of andere manier zeker dat het niks zou worden maar hij was wel leuk. *zucht* Ze zag kinderen fietsen vogels vliegen en de wereld draaien maar ze wist gewoon niet meer wat er was. Haar vader had ze iet gekend maar hoe zou hij er uit gezien hebben? hoe zou hij zijn geweest? Ze wist het niet en eigenlijk moest ze zich daar niet druk om maken. Ze fietste door tot ze op school aan kwam. Als eerste uur had ze Biologie van Meneer der Broek. het was wel een leuke leraar maar ze had er gewoon geen zin in. Kort nadat ze het schoolplein opkwam ging de bel al. Vlug zette ze haar fiets in het fietsenhok. Liep de school door en ging het klaslokaal in. '' Hallo iedereen.''

De zon kwam langzaam omhoog gekropen terwijl Raymo lekker leg te pitten. Maar als snel werd hij ruw wakker gemaakt door een van de verzorgers van het weeshuis waar in hij leefde. Met veel tegenzin en gekreun kroop Raymo uit bed en waste zich en kleedde zich aan. Hij had er nou al geen zin meer in, Met een haastige pas snelde hij naar de eetzaal zodat hij dalijke niet voor lege bakken en met een lege maag naar zijn nieuwe school ging. Hij zelf was liever bij die andere weeshuis gebleven daar was als een stuk fijner dan hier. Hier leek het wel alsof ze in een gevangenis waren die een ernstige misdrijf gepleegd hadden. Snel griste Raymo een paar broodjes en ging toen weer snel naar zijn kamer. Om de rest van zijn spullen te pakken en om maar naar school te gaan. Alles was beter dan hier blijven met slome passen liep Raymo richting de uitgang van het weeshuis en het terrein die er bij hoorde. En zette vervolgingen richting de school, Raymo liet even een zucht van opluchting uit zijn mond ontsnappen. Eindelijke vrij dacht Raymo hoewel dat maar een vage illusie was.
Langzaam liep hij het schoolplein op en keek even over het plein er waren nog niet veel kinderen. Maar dat was ook niet gek hij was veel te vroeg. De kinderen die er al waren kijken hem afkeurend en spottend aan, Raymo was het wel gewend. Hij kon het ze ook niet echt kwalijke nemen ze konden de beste kleuren en spullen kopen. Hij niet hij moest het doen met gebruikte kleren en spullen. Raymo liep snel door en ging in de kantine zitten wachten tot de eerste les maar zou beginnen. Toen de bel ging liep hij snel naar het lokaal waar de meneer net de deur open wou doen. En wat verbaast naar hem keek en even goedkeurend knikte en met een glimlach zei. ‘Zo jij ben er vroeg bij.’ Raymo knikte en schoot toen naar binnen toen de meneer de deur open deedt. Meteen ging Raymo achteraan de klas zitten. Langzaam liep het vol terwijl de meneer de namen noteerde en keek wie er al waren. Raymo keek even op van zijn boek toen er een meis vriendelijke hallo tegen iedereen zei. Raymo knikte naar haar. Maar richten snel zijn blik weer op iets ander ze zou hem waarschijnlijke toch negeren.

''Maar, ik wil niet naar school!'' Zei April, de slaap uit haar ogen wrijvend.
''Je zal toch moeten liefie, er is geen ontkomen aan.''
Ja. Oma Kate had eigenlijk gelijk. Er is geen ontkomen aan. Ze woonde al sinds haar vierde bij haar oma, omdat haar ouders waren overleden. Waarom, ze had geen idee. Oma Kate had het haar nooit willen vertellen, hoe vaak ze ook smeekte.

Mokkend en zeurend deed April haar kleding aan, en keek in de kapotte spiegel hoe ze er uit zag. Ze zat nog lang te twijfelen over wat ze aandeed, maar maakte uiteindelijk een keuze. Ze zou haar oude spijkerbroek aan doen, en het shirtje van haar buurmeisje. Rustig liep ze naar beneden. De trap van het apartement was steil en lang. Toen ze beneden was keek ze op de klok.. ''OH shit! De bel gaat over 2 minuten!!'' Ze propte snel nog een boterham in haar mond, en rende snel naar school. De school was toch niet zo ver weg. Rennen dat kon ze wel, ze was enorm snel. Ze had wel vaker moeten vluchten voor kinderen die haar pesten. Omdat ze er anders uit zag. Ze vroegen waarom mijn haar rood en zwart was, en waarom ik oude kleding droeg.. Maar dat was vroeger. Nu zou het anders worden.. Hoopte ze...
*Ringggg!!* Dat was de bel!! Snel rent ze de school door, zoekend naar haar klaslokaal. Ze zou bio nu hebben... zou het een aardige leraar zijn? Het was midden in het jaar, maar toch haar eerste dag op deze school. Toen ze er uiteindelijk was stormde ze het klaslokaal in.
Daar stond ze dan, midden voor de klas, met iedereen haar aanstarend. Ja, het moest wel een gek gezicht zijn, een wild-vreemd meisje dat zomaar de klas in komt stormen.
Voor een paar seconden was het dood stil... echt dood stil.. Toen werd de stilte verbroken door Meneer der Broek die op een vriendelijke toon zei: ''Zo, dus jij bent de nieuwe leerling?'' Even durfde ik niks te zeggen, ik was nog steeds versteend door al die nare blikken... ''Eeh... Ja! ik ben April!'' ''Mooi ik heb nog een plekje over, hier vooraan, naast Moon. Moon leek mij opzich wel aardig misschien werden wij vrienden! Snel vergat ik die gedachte, toen een paar kinderen mij gothic gingen noemen... De les was begonnen...