My first skateboard lessons!

Onderwerp: My first skateboard lessons! ma sep 05, 2011 4:12 am

De zonnestralen schenen fel over Edhel’s gezicht en ze deed knipperend haar ogen open. Als een routine deed ze de rolluiken naar beneden, maar het hielp niet. Ze was wakker, en als ze eenmaal wakker was kon ze niet terug in slaap vallen. Moeizaam trok ze de dekens weg en liep naar de douche toe. Ze zette de kraan op 34 graden en sprong de warme douche in. De herinneringen aan gisteren deden haar glimlachen, Red. En vandaag zou ze voor het eerst skateboard lessen krijgen! In alle opwinding draaide ze aan de warmte knop en de douche werd opeens ijskoud. Edhel slaakte een gilletje en sprong eruit, met de handdoek in de aantocht. Ze deed de douche zo snel mogelijk uit en liep weer terug naar haar kamer om zich om te kleden. Wat aan voor vandaag? Edhel keek tussen haar kleren en haalde er een legergroen T-shirtje uit en haar gebruikelijke zwarte joggingbroek. Een paar witte sportschoenen eronder, haar in een lange staart, en ze was er bijna klaar voor. Ze ging voor de spiegel staan en bekeek zichzelf eens goed. Ze deed een knalgroen zweetbandje om haar linkerpols, ze gebruikte hem nooit maar ze had hem van haar broers en zus gekregen en was haar daarvoor dierbaar. Een brede glimlach verscheen op haar gezicht, ze had er zo veel zin in! En haar moeder had helemaal niks door, want ze zag eruit alsof ze ging joggen zoals ze elke dag ging doen. Ze flikkerde het potje met pilletjes in de la, ze had daar nou geen zin in. Nog eens bekeek ze zichzelf in de spiegel en trok toen een haartje los van haar staart die er nu los aan hing. Ze glimlachte nog eens en spurtte toen de trap af, zich niet zorgen makend of ze iemand wakker maakte of niet, want die luieriken mochten wel wat eerder opstaan soms. Ze hoorde haar moeder naar beneden roepen dat als ze weer langer weg was, dat ze eerst iets moest eten. Edhel gromde een bevestiging terug en liep naar de keuken. Ze smeerde een witte boterham met smeerkaas en at die snel op, terwijl ze genietend van de zon haar ogen weer eventjes dicht deed. Toen ze eindelijk die reusachtige boterham ophad rende ze naar de hal en pakte de huissleutel met haar sleutelhanger eraan. Het sleutelhangertje was een lieve panda, die ze ook ooit eens had gekregen. Ze wist niet meer precies meer van wie ze die had gekregen maar hij hing nu aan haar sleutel en ze stopte de sleutel met de sleutelhanger in haar zak. Ze krabbelde snel neer dat ze was gaan joggen en pas later terug zou komen en zette haar naam eronder. Haar ouders konden erin stikken, zij zou tenminste lol gaan hebben! Ze jogde naar buiten en dacht glimlachend aan Red en aan gisteren. Zijn vuurrode ogen sprongen onder zijn pet uit en Edhel betrapte zich voor de zoveelste keer vandaag om aan Red te denken. Ze wuifde denkbeeldig alle gedachtes weg en jogde richting het park. Ze jogde de kleinste route door het park heen en stopte nog een keer om een lieve puppy te aaien. Ze begroette de mensen die ze kenden vrolijk en jogde lekker verder. De zon scheen naar beneden en het rook hier lekker naar pas gemaaid gras. Opeens sloeg Edhel linksaf en rende het laatste stukje naar het pleintje. Het was nog vrij vroeg, en Edhel hoopte dat ze niet te vroeg of te laat was aangekomen. Ze keek glimlachend om zich heen en ging toen op een van de paaltjes in de buurt zitten en keek zoekend om zich heen. Waar was Red, wanneer zou hij komen?

~ alleen voor Red ~

Onderwerp: Re: My first skateboard lessons! ma sep 05, 2011 7:36 am

Red wreef door zijn ogen toen hij wakker werd. Hij schoot meteen uit zijn bed toen hij zich herinnerde dat hij vandaag een skateboardles aan Edhel zou geven. Om zijn lippen kwam een glimlach. Wat had hij hier zin in! Hij had pasgeleden bij het pleintje een jongen ontmoet, Danny. Het leek hem wel een leuke gast. Danny kon echt heel goed skateboarden en Red kon het wel goed met de jongen vinden. Misschien zou hij Danny ook eens een keertje uitnodigen als hij les zou geven aan Edhel, dan kon die Danny ook eens ontmoeten. Maar deze dag niet. Edhel moest eerst een beetje wennen aan het skateboard en als er teveel commotie zou zijn, zou ze afgeleid zijn en vallen. En dat wou hij voorkomen. Hij zette zijn gebruikelijke pet op, deed zijn gebruikelijke handschoenen aan, een spijkerbroek, een zwart shirt – deze keer met een prent op, hij had geen idee welke, het was in elk geval een prent! – en zijn rood-zwarte schoenen. Zijn vuurrode ogen glommen toen hij zichzelf aankeek en het licht een beetje op zijn ogen scheen. Hij kamde door zijn haar, sloeg zijn hoofd opzij en deed zijn pet nu beter op, zodat het ook zijn ogen verborg. Hij zocht zijn skateboard en grinnikte toen hij het ding vond. ‘Daar ben je dus,’ zei hij droog, waarna hij over zijn achterhoofd wreef. Hij had gisteren zijn ouders gebeld. Hij had gehoord dat zijn moeder, Delaija, meteen begon te giechelen toen hij over Edhel praatte en zijn vader goedkeurend mompelde. Aangezien hij het niet kon laten om te vertellen dat hij haar ook geholpen had door een jongen weg te jagen, schaamde hij zich nu dood. Zijn moeder was helemaal blij voor hem en hij kon zijn vaders wenkbrauwen al op en neer zien gaan.

Rustig sprong Red de laatste treden van zijn trap af en smakte de deur achter zich dicht. Hij zette zijn skateboard op de grond neer en zette een voet op de plank, waarna hij zich met zijn andere voet begon voort te duwen. Hij reed handig een stoeprand af en sprong van zijn skateboard, die mee omhoog ging, waardoor hij de stoeprand weer opkwam. Hij zag even later Edhel al zitten. Hij grijnsde. Ze was lekker sportief gekleed. Hij had het ergens wel verwacht van het meisje. Edhel was niet bang om een beetje sportief te zijn. Dat vond hij stiekem wel leuk aan haar. Aan meiden die hun eigen nagels niet eens vuil durfden te maken om chipje te pakken, had hij niks. Maar aan Edhel had hij veel. Hij legde zijn skateboard voor haar neer en keek haar glimlachend aan. ‘Zo, sportieve meid, zijn we er klaar voor?’ vroeg hij en hij grinnikte even, aangezien hij het weer niet eens had kunnen laten om er een opmerking over te maken. Hij pakte haar hand en sloeg zijn arm om haar heen. ‘Want op dit plankje ga je dus leren rijden,’ zei hij en hij keek haar even droog aan. ‘Het beste is gewoon om wat heen en weer te rollen,’ vond hij, terwijl hij zelf het asfalt even nakeek. Ja, dat kon best. Hij geleidde Edhel naar zijn skateboard toe, legde het ding goed en recht neer en keek Edhel toen serieus aan, serieuzer dan ze van hem gewend was normaal. ‘Zet je voet waarmee je het handigst bent op de skateboard neer en laat je andere voet daarnaast op de grond staan. Als je staat, ga je vaart maken. Dit doe je door kracht te zetten met je op de grond staande voet,’ legde hij uit en hij hield haar hand vast. ‘Je kunt niet vallen, ik ben bij je,’ zei hij glimlachend. Zijn vuurrode ogen twinkelden. ‘Doe maar!’ moedigde hij haar aan.

Onderwerp: Re: My first skateboard lessons! di sep 06, 2011 3:36 am

Edhel draaide zich rustig om toen ze een welbekende stem achter zich hoorde. ‘Zo, sportieve meid, zijn we er klaar voor?’ vroeg de stem van Red achter haar. Ze glimlachte breed, ze zag er dus sportief uit, dan was het toch wel goed gelukt. Ze knikte glimlachend en werd verrast door Red’s actie. Ze voelde zich eventjes helemaal warm worden vanbinnen en keek Red glimlachend aan. Ze bewonderde nog steeds zijn mooie ogen en keek snel naar zijn skateboard. ‘Want op dit plankje ga je dus leren rijden,’ zei Red droog en Edhel deed glimlachend een wenkbrauw omhoog. Ze keek nog eens naar zijn ‘plankje’ en werd al bijna kriegel van het idee dat ze straks daarop ging rijden. Een kleine kick verspreidde zich door haar lichaam, eindelijk iets dat leuk was en niet dat saaie gedoe van haar moeder! Edhel keek Red met een enthousiaste glimlach aan, ‘Het beste is gewoon om wat heen en weer te rollen,’ zei Red. Edhel knikte weer, dat leek haar ook wel slim. Ze was nou niet bepaald wat je goed kon noemen, maar ze zou haar best doen! Edhel volgde Red toen hij haar mee naar zijn skateboard nam, de plek waar zijn hand had gelegen was nog warm en Edhel wreef er langzaam over, het tintelige gevoel was er nog. Ze stond stil naast Red een keek van hem naar het board. Het niet-fijne gevoel kwam weer op in haar maag toen ze naar het skateboard keek, maar verdween zodra ze weer naar Red keek. Opeens keek hij heel wat serieuzer dan wat ze dacht en Edhel bleef glimlachen, maar lette goed op en was er honderd procent bij. ‘Zet je voet waarmee je het handigst bent op de skateboard neer en laat je andere voet daarnaast op de grond staan. Als je staat, ga je vaart maken. Dit doe je door kracht te zetten met je op de grond staande voet,’ legde Red voor haar uit. Edhel knikte serieus en bekeek het bord. Okee skateboard, je gaat me niet laten vallen! Dacht ze in zichzelf en keek vastberaden naar het board. Ze voelde dat Red haar hand vasthield en ze hield hem stevig vast, niet te hard, maar ook niet losjes. ‘Je kunt niet vallen, ik ben bij je,’ zei Red glimlachend. Edhel keek naar Red om en glimlachte verzekerd. ‘Doe maar!’ verzekerde hij haar, en Edhel stapte met haar linkervoet op het board. Het wankelde een beetje onder haar gewicht maar Edhel bleef er fier op staan. Het zou haar lukken, no matter what! Ze was links dus links stond er op, ze hield Red vast en zette af met rechts. Het skateboard waggelde een beetje de verkeerde kant op maar Edhel gaf nog een zet met rechts en het board ging, niet te hard en ook niet sloom, de goeie kant op. Edhel keek glunderend naar Red toe en voelde hoe ze steeds enthousiaster werd, “Het lukt!” zei ze enthousiast en zette nog wat harder af. Ze voelde hoe ze de smaak te pakken kreeg en wilde doorgaan, behalve voor het feit dat ze een klein steentje op het asfalt niet had gezien. Het steentje kwam tegen het wiel aan en het board kantelde om, met Edhel mee. Ze kon zich snel genoeg rechtzetten en was skateboarden niet gewend, ze slaakte een klein gilletje en klapte recht tegen Red aan. “Sorry! Oh Sorry, het spijt me!” zei ze verontschuldigend en beschaamd zodra ze weer was opgestaan. Ze werd rood van top tot teen en hoopte dat Red het niet erg vond, o hoe stom kon ze nou ook worden? Haar ellebogen waren een beetje geschaafd maar dat deed Edhel niks, ze hoopte alleen dat ze Red niet te hard had geraakt. Oh oh, Edhel.. dacht ze in zichzelf, waarom moest ze nou zo onhandig zijn..?

Onderwerp: Re: My first skateboard lessons! di sep 06, 2011 7:25 am

Glimlachend en bewonderend keek Red richting Edhel toen ze het al heel snel begon door te hebben. ‘Juich niet te vroeg!’ waarschuwde hij haar gauw, maar hij hield haar al iets losser vast. Ooit ging ze het zelf moeten kunnen en hem als steunpilaar erbij hebben, was natuurlijk niet de bedoeling. Maar nu zou hij haar dus wel ondersteunen, want als ze nu op het harde asfalt zou vallen, zou hij het zichzelf niet goed kunnen vergeven. Hij schrok en ving haar op, maar voelde zelf wel een klap tegen zijn borstkas. Hij hoestte even en keek haar lachend aan. ‘Nou ja, daarmee bedoel ik dus dat je niet te vroeg mag juichen,’ zei hij, maar in zijn blik was goedkeuring te zijn. Hij aaide haar zachtjes over haar hoofd. ‘Heb je je pijn gedaan?’ vroeg hij nu bezorgd en hij liet zijn blik naar haar geschaafde elleboog glijden. Hij lachte, drukte op beide ellebogen een zuinig kusje en grinnikte even. ‘Geeft niet, deze kus van Red Reddo moet het verwerken!’ zei hij lachend en hij wreef over haar ellebogen. Zijn rode ogen keken even in haar gifgroene ogen, maar algauw liet hij zijn blik weer naar zijn plank glijden. Met een slimme voetbeweging liet hij het plankje weer rechtkomen. ‘Jij moet uiteindelijk dit leren,’ zei hij lachend en hij zette zijn voet op het skateboard neer, waarna hij zich afzette en over een schans sprong. Op een gegeven moment kwam hij bij een soort reling. Hij hield zijn skateboard horizontaal en sprong. Met zijn voeten aan beide uiteinden, liet hij zichzelf volledig in evenwicht van de reling gaan. Handig sprong hij net op het moment dat hij dat moest doen van zijn skateboard, liet zijn skateboard weer in de goede staat gaan en reed richting de schans. Hij grijnsde.

‘Dit is minder moeilijk dan wat ik daarnet deed!’ riep hij over zijn schouder naar Edhel, waarna hij op de schans sprong en bij elke keer dat hij links of rechts ging, heel veel kracht zette. Uiteindelijk kwam hij bij het randje aan de linkerkant. Hoog in de lucht maakte hij een flip, zette zijn voeten tegelijkertijd weer goed neer, boog zijn lichaam in een staat die al zijn spieren lieten zien en zijn shirt gelijk een beetje lieten zakken, tot ongeveer aan zijn nek en kwam weer neer. Hij reed naar Edhel en grinnikte even. ‘Maar zo ver zijn we nog lang niet,’ zei hij en hij keek naar het steentje. Hij schopte het weg en hielp Edhel opnieuw op het skateboard. ‘Probeer het opnieuw en probeer uiteindelijk zo min mogelijk op mij te steunen. Dit helpt je om je eigen evenwicht te behouden,’ zei hij en hij glimlachte bemoedigend.

Onderwerp: Re: My first skateboard lessons! wo sep 07, 2011 4:42 am

Edhel keek bezorgd omhoog, maar gelukkig hoestte Red alleen maar, en hij lachte dus dat was een goed teken. ‘Nou ja, daarmee bedoel ik dus dat je niet te vroeg mag juichen,’ zei Red. Edhel werd een beetje rood van schaamte maar voelde zich toch wel goed. Red leek goedkeurig te zijn, en als hij dat vond was het goed! Red aaide haar zachtjes over haar hoofd en Edhel werd nog een beetje rood, nu van verlegenheid. ‘Heb je je pijn gedaan?’ vroeg Red, maar nu klonk hij bezorgd. Edhel wou net van nee zeggen, het deed niet pijn en Edhel was wel meer gewend, maar stribbelde niet tegen toen Red opeens een kusje gaf op beide ellebogen. Edhel voelde de vlinders in haar buik wild heen en weer fladderen en ze werd weer rood. “Nu doet het in ieder geval geen pijn meer.” Zei ze verlegen tegen Red. ‘Geeft niet, deze kus van Red Reddo moet het verwerken!’ zei Red lachend en Edhel schoot ook in de lach. Ze voelde haar armen tintelen toen Red over haar ellebogen wreef en ze keek verlegen in zijn vuurrode ogen. Zijn vuurrode ogen waar Edhel zich helemaal warm door voelde. Ze wilde net iets vragen toen Red al terug naar zijn skateboard liep. Hij draaide het plankje snel en behendig om, Edhel keek met grote ogen vol pret toe. Ze ging ervoor zitten en keek vol bewondering toe. . ‘Jij moet uiteindelijk dit leren,’ zei Red lachend achterom tegen haar, Edhel knikte en hield haar ogen gefixeerd op Red. Hij sprong, met zijn skateboard, over de schans! Edhel volgde hem met een halfopen mond, nu kwam hij bij een reling. Als een echt prof gleed hij met zijn skateboard van de reling en kwam precies perfect terug op de grond. ‘Dit is minder moeilijk dan wat ik daarnet deed!’ riep Red over zijn rug naar Edhel toe. Edhel deed een wenkbrauw omhoog, dat was makkelijker? Nou ja, ze geloofde hem wel maar toch niet. Het zag er makkelijk uit als Red het deed maar Edhel wist zeker dat ze nog heel veel moest oefenen om zo goed te kunnen. Ze aaide nog over haar elleboog en voelde weer een lichte tinteling in haar buik. Ondertussen was Red al bij het einde van de schans gekomen en Edhel sperde haar ogen open. Ze volgde hem de lucht in, de flip maken, en weer perfect terugkomen. Dit keer zakte haar mond letterlijk open, hij was zo goed hierin! En hij zag er nog knapper uit als hij dat deed, en hij was zo al knap. Edhel klapte opeens haar mond weer dicht en begon bijna te blozen, alweer had ze zichzelf betrapt om dat te denken. Maar zij kon het toch niet laten? Red kwam weer terug rijden en Edhel stond op en klapte voor hem, alsof er een hele meute mensen achter haar stond die meeklapte. ‘Maar zo ver zijn we nog lang niet,’ zei Red. Ze knikte, “Je bent er echt geweldig in!” zei Edhel bewonderend en keek hem met glimmende oogjes aan. Edhel liep naar hem toe met vrolijke stappen en hij hielp haar weer om op het board te komen zonder dat het board wegvloog. Weer bewoog het board onder haar gewicht maar dit keer was Edhel wat zekerder van zichzelf. ‘Probeer het opnieuw en probeer uiteindelijk zo min mogelijk op mij te steunen. Dit helpt je om je eigen evenwicht te behouden,’ zei Red glimlachend en keek haar bemoedigend aan. Edhel knikte en keek Red met een enthousiaste glimlach aan. Ze hield hem nog steeds wel vast, deels omdat ze nog niet zonder durfde en deels omdat het zo veilig bij Red voelde. Ze zette weer af met haar ene voet en het board kwam langzaam in beweging. Ze zette nog een af, dit keer wat harder zodat het board niet stil zou komen te liggen. Ze grijnsde, de wind speelde met haar haren en ze keek naar het asfalt. Toen ze geen steentjes zag liggen keek ze glimlachend om naar Red en hield hem een klein beetje losser vast. Zijn woorden speelden door haar hoofd heen, opnieuw en opnieuw. En toch wou ze eigenlijk niet loslaten.. een ander steentje lag in de weg en Edhel zag hem dit keer wel liggen, liet Red in een fractie van een seconde los en ging er omheen. Ze had geen idee hoe ze dat had gedaan, maar ze had het gedaan! Ze had gestuurd! Het board ging wat langzamer en ze stuurde hem terug naar Red. “Ik kan sturen!” riep ze blij naar Red en reed een cirkeltje om hem heen. Ze vond het zo leuk, ze kon het! Een beetje dan.. Ze maakte nog wat vaart en draaide rond, zonder naar allerlei dingen toe te sturen en kwam weer terug naar Red. Ze probeerde net zo behendig als Red tot stilstand te komen en toen dat niet lukte werd ze rood. Damn, nog niet helemaal goed. Maar ze viel in ieder geval niet, een grote verbetering! Dus ze pakte het plankje op en gaf hem terug aan Red. Ze keek op de grote klok die in de buurt hing en zag dat ze al een tijdje bezig waren. Ze keek ondeugend terug naar Red,
“Heb je honger?” vroeg ze. Zij wel, ze had nog maar een boterham gegeten vanochtend. Al was dat voor ’s ochtends wel veel, maar het middaguur was alweer gekomen en Edhel kreeg trek.
“Dit keer trakteer ik, zeg maar wat je wilt.” Zei ze met pretoogjes.

Onderwerp: Re: My first skateboard lessons! wo sep 07, 2011 7:21 am

Grijnzend keek Red naar Edhel. ‘Niet te snel juichen!’ waarschuwde hij nog, maar in zijn ogen stond verrukking toen Edhel uiteindelijk zelfstandig te werk ging. ‘Mooi zo!’ complimenteerde hij haar en genietend en tegelijkertijd ook bewonderend keek hij haar na. Nog nooit had een meisje voor zijn ogen, die het voor de eerste keer deed, het zo snel onder de knie gekregen. Hij had hier ook wel eens gezeten toen een andere jongen een meisje – een echte diva – had proberen te leren skateboarden. Nou, die kon er na een flink paar uurtjes nog steeds niks van. En maar zeuren dat haar nagels vuil werden als ze op de grond viel. Red wist niet hoe de jongen het had uitgehouden met haar. De jongen had uiteindelijk een beetje boos iets gezegd en was weggegaan, waarop Red gejuicht had en iets in de trant van ‘Eindelijk, je bent slim geworden!’ had geroepen, waarop de jongen hem grijnzend aankeek en het meisje hem woedend aan had gekeken en woedend was weggelopen. Hij en die jongen hadden het nog over haar gehad en waren het allebei eens: het was een tutje. De jongen had ook niet gesnapt waarom hij het meisje meegenomen had. De jongen kwam meestal in het weekend rond zeven uur. Als hij de jongen weer eens tegenkwam, zou hij over Edhel vertellen. Want dat was een meid die wèl kon skateboarden. Hij schudde zijn hoofd even en keek Edhel glimlachend en geamuseerd aan. ‘Een frietje?’ vroeg hij en hij keek haar expres lang aan. Misschien zou ze het afwijzen. Maar hij had wel een trucje hoe ze het gewoon niet kon afwijzen. Hij nam haar kin tussen zijn duim en wijsvinger en tilde haar hoofd op, zodat zijn blik die van de hare kruiste. Glimlachend keek hij naar haar en grijnsde even.

‘En dit kun je toch niet afwijzen,’ zei hij en hij grinnikte. ‘Oefen maar een beetje, kan ik gelijk voor ons een frietje halen!’ zei hij en hij begon te sprinten richting de frietzaak, die niet ver lopen was van het pleintje af, gelukkig. Hopelijk viel Edhel niet. En hopelijk kwamen die gasten die hun een dag geleden lastig hadden gevallen ook niet. Maar dat zou wel niet. Die hadden hun lesje wel geleerd, vooral dankzij Edhel met het mes. Hij grinnikte even en bedacht zich gelijk dat Edhel nu wel niet had kunnen trakteren. Nou ja, pech. Hij zou haar geld toch sowieso niet aannemen en als je een echte gentleman was – volgens Blue dan – dan betaalde je het eten van het meisje met je eigen centen. Hij grinnikte even en bleef staan voor de frietzaak. Hij vermoedde dat Edhel wel een frikadel zou lussen. Of een kroket? Hmm… Hij ging toch maar voor de frikadel, die lustte iedereen bijna. En anders ging hij wel een keertje terug voor haar, no problemo! ‘Twee middel friet, een vleeskroket en een frikadel,’ bestelde hij bij het meisje die achter de bar stond. Hij hield zijn pet laag, zodat ze zijn roodkleurige ogen niet gelijk hoefde te ontmoeten. Hij zag hierdoor dan ook niet dat het meisje naar hem knipoogde. Hij ging ergens zitten en wachtte rustig. Pas toen hij zijn pet een beetje optilde om door zijn ogen te wrijven, merkte hij het meisje, die nog steeds een knipoog gaf aan hem, op. ‘Dadelijk brandt je friet aan,’ zei hij droog, aangezien hij geen zin had om op haar avances in te gaan. Het meisje draaide zich met een rood hoofd om en liep naar de frietketel. Hij zuchtte even. Hij vond zichzelf totaal niet knap. Oké, misschien een beetje.

De vrouw riep zijn naam en gaf nog steeds blozend het eten in zakken verpakt. Red pakte het aan en voor hij weer een knipoog kreeg, liep hij weg. Hè, was hij even blij dat hij van haar af was. Hij vond zulke vrouwen dus echt niet leuk. En ze was ouder. Vrouwen die hem meteen de volledige aandacht gaven door middel van een knipoog, wou hij meestal het liefst negeren, tenzij ze erna wel weer gewoon normaal deden, dan maakte hij een uitzondering. Hij kwam even later bij het pleintje aan. ‘Etenstijd!’ riep hij, alsof hij het tegen zijn bloedeigen kinderen had. Hij ging zitten op de schans, zette de verpakkingen met friet en de snacks neer en keek glimlachend naar Edhel. ‘Jammer dat je nu toch moet mee-eten van deze heerlijke friet!’ zei hij, maar hij meende er geen zak van. Een beetje vet voor dat meisje was goed. Ze moest niet lijnen, ze was slank genoeg. Vond hij toch. Hij had een ideetje. Grijnzend stond hij op, liep op Edhel af en sloeg zijn arm om haar onderrug. Daarna trok hij haar in een ruk naar zich toe, zodat ze hoogstwaarschijnlijk zo wat vloog van zijn skateboard. Handig hield hij haar tegen zich aan gedrukt en keek hij haar lachend aan. ‘Je moet toch ooit van die skateboard komen, dus bedacht ik dat we dat net zo goed in stijl konden doen!’ zei hij lachend en hij zette haar neer op de schans. Hij grinnikte en pakte de friet uit de verpakkingen en ook de snacks. ‘Ik hoop dat je een frikadel lust? Anders heb ik nog altijd een kroket,’ zei hij snel en hij liet de kroket zijn, waarna hij haar de twee bakjes voorhield en zelf al een frietje at. ‘Jij mag kiezen,’ zei hij met een vrolijke knipoog.

Hij grinnikte en besloot Edhel het verhaal over het meisje van daarnet te vertellen. ‘Weet je, daarnet was ik in de frietzaak en het meisje dat daarachter stond, zat idioot te knipogen,’ zei hij en hij hield even een pauze om een frietje te eten. ‘En weet je wat ik zei?’ vroeg hij en hij hield zich even stil, zodat het spannender werd. ‘Dat ze op moest schieten omdat dadelijk haar friet zou aanbranden!’ zei hij toen lachend, alsof hij het zelf een supergoede mop vond. ‘Ik ben dus echt niet romantisch,’ zei hij lachend en hij grinnikte even. ‘Denkt dat meisje indruk op me te kunnen maken, zeik ik haar zo’n beetje af. Het leukste was dat er nog een paar mensen in de frituur waren,’ grinnikte hij en hij at nog een frietje. ‘Alhoewel ze wel lekker gebakken friet maakt,’ zei hij en hij grinnikte even met een plagend knipoogje. ‘Toch vind ik het nog altijd grappig dat ze zichzelf zo laat afzeiken door jongens van mijn leeftijd. Ik zag haar namelijk, toen ik mijn hoofd draaide, gewoon hetzelfde doen bij een andere jongen die binnenkwam, dus zo erg zal haar liefdesverdriet wel niet zijn. Gewoon iemand die op aandacht kickt,’ zei Red en hij haalde zijn schouders op alsof hij het heel normaal vond dat een meisje in een frietzaak uitdagend naar jongens knipoogde voor aandacht. ‘Lekker,’ gromde hij toen lachend, waarna hij een friet at. ‘Ik had het over de friet, hoor,’ zei hij plagend en lachend tegelijk.

Onderwerp: Re: My first skateboard lessons! vr sep 09, 2011 7:05 am

Edhel keek lachend naar Red. ‘Mooi zo!’ complimenteerde hij haar en Edhel kreeg een brede grijns op haar gezicht. Haar ogen fonkelde van enthousiasme en ze bleef rondraaien. Ze stond stil voor hem en keek hem afwachtend aan. ‘Een frietje?’ stelde Red geamuseerd voor. Edhel wou eigenlijk nee zeggen, puur uit automatisme. Maar toen Red haar extra lang aankeek deed ze toch haar mond weer dicht. Ja, en waarom niet? Het was echt al heel lang geleden dat ze friet had gegeten en ze wilde eigenlijk wel weer gewoon gaan eten. Maar voordat ze ja had kunnen zeggen, pakte Red haar kin zachtjes vast en tilde haar hoofd op. Hun blikken kruiste en Edhel voelde al haar bloed naar haar wangen toe vloeien. “Sure.” Zei ze stamelend en begon toen onhandig te glimlachen. ‘En dit kun je toch niet afwijzen,’ zei Red en hij grinnikte. Hij had gelijk, niet met die lieve blik! ‘Oefen maar een beetje, kan ik gelijk voor ons een frietje halen!’ zei Red en liep al richting de friettent. “Maar..” begon Edhelk nog, maar Red draaide zich niet meer om en liep doelbewust naar de friettent. Edhel keek hem met een scheve glimlach achterna, na ja dan zou ze volgende keer wel trakteren! Dus ze draaide zich glimlachend om en legde het skateboard voor zich neer. Dan zou ze nu voor het eerst zonder hulp gaan skaten? En opstappen? Edhel keek met half dichtgeknepen ogen naar het plankje en sprong er toen behendig om. Helaas was ze het afzetten vergeten en het board gleed onder haar voeten vandaan. Edhel was wel net snel genoeg om zichzelf op te kunnen vangen voordat ze zou vallen en keek toen weer nar het plankje. Oke vriend, nou ga je het kijgen! Dacht ze in zichzelf en pakte dit keer wat zelfverzekerder het plankje op en stapte er rustig op. Toen ze haar balans kon houden op het board zelf zette ze pas af en begon vaart te maken. Haar haren wapperde om haar heen en ze draaide wat rondjes met het skateboard. Het ging voor haar gevoel heel goed en ze draaide wat snellere rondjes toen ze opeens blonde haren uit haar ooghoeken zag en iets wat haar in volle vaart raakte. Alles ging in in een paar secondes voorbij, een lichtgewichtig mensje had haar geraakt, het board ging verder zonder Edhel erop, het kleine mensje duwde haar weer omhoog en nog voordat Edhel dat allemaal kon bevatten sprong er een grote Dalmatier tegen haar op en likte haar onder. Edhel duwde verward de hond van zich af en keek achter zich. Daar stond een klein, blond meisje helemaal te trillen van angst. Wat was er gebeurd? De hond probeerde haar nog steeds te likken maar Edhel gaf hem een aai en stond op. Het kleine meisje keek haar met grootse ogen aan, hoe oud zou ze zijn? Ze leek een jaar of zes, zeven. Maar waar was haar moeder dan. Opeens zag de hond het meisje weer en ging met een onhandige en blije beweging naar het meisje toe. Maar het meisje gilde en klom letterlijk op Edhel om de hoogte in te komen van de hond. “Rustig maar,” zei Edhel sussend en pakte het meisje van haar rug af en droeg haar voor zich. “Vind je het hondje eng?” vroeg Edhel liefjes tegen het meisje. Het meisje keek haar nog met grote ogen aan maar knikte opeens heftig en begon te janken toen de hond weer in de buurt kwam. Edhel aaide de hond en de hond bleef kwispelend voor haar staan en keek met spelende oogjes naar het meisje. Edhel zuchtte lichtjes en aaide het meisje over haar blonde bol. “Rustig maar, kijk eens. Lief hondje.” Zei ze tegen het meisje en de hond. Edhel ging op haar hurken zitten met het meisje op haar ene been en hield de hond op afstand met de andere. Ze aaide de hond en de hond keek heel lief naar het meisje en langzamerhand vond het meisje de hond niet meer eng. Opeens hoorde Edhel een schreeuw, van een vrouw. “Geef mij mijn kind terug!” schreeuwde de vrouw en rukte het kind opeens van Edhel weg. Edhel viel bijna om en de hond begon vervaarlijk te grommen naar de vrouw. Het kindje begon te huilen maar de vrouw bleef strak naar Edhel kijken. “Zeg, is dat jouw hond? Hou hem van mijn kind weg wil je?! Tss, de jeugd..” zei de vrouw maar ze kon haar zin niet afmaken. “Pardon MEVROUW, maar uw kind kwam zelf naar mij toe en kroop letterlijk mijn rug op. Ik heb haar alleen maar geholpen, U zou uw kind beter inde gaten moeten houden!” zei Edhel boos tegen de vrouw, maar ze hield zich in om niet al te boos over te komen voor het kleine meisje. De vrouw liet haar mond openvallen maar zei niks meer erover. Ze draaide zich opeens om en liep met een hoge snelheid van het erf af, richting het park. Het kleine meisje zwaaide nog naar Edhel en Edhel zwaaide terug. Maar toen ze zich naar de hond omdraaide was die opeens weg, een witte staart verdween in de bosjes. Edhel glimlachte en sprong weer op het skateboard. Ze draaide nog wat en begon steeds sneller te gaan. ‘Etenstijd!’ hoorde Edhel opeens van achter zich en ze draaide zich vliegensvlug om. Ze maakte nog wat vaart en probeerde door allemaal kleine rondjes te draaien haar vaart te minderen. Ze grijnsde breed, . ‘Jammer dat je nu toch moet mee-eten van deze heerlijke friet!’ zei Red lachend. Edhel keek hem uitdagend aan en pikte een van de frietjes onderweg. Ze had nog steeds niet bedacht hoe ze handig van het board af kon komen, dus ze bleef vrolijk doorrollen. En ze stopte ondeugend het frietje in haar mond toen ze hem glimlachend aankeek. Opeens stond Red grijnzend op en liep naar haar toe, Edhel bleef doorrollen en keek hem halfvragend aan. Wat ging hij nou doen, ze kon toch niet stoppen voordat het board al zijn vaart had verloren? Opeens voelde ze hoe Red’s arm haar onderrug vastpakte en haar zo in een armzwaai van het board aftrok. Edhel lachte en spartelde met haar benen alsof ze het er niet mee eens was, maar dat was ze stiekem eigenlijk wel. Hij zette haar neer en pakte het eten, ‘Ik hoop dat je een frikadel lust? Anders heb ik nog altijd een kroket,’ zei hij lachend. Edhel keekl hem met een grijns aan, ‘Jij mag kiezen,’ zei hij. Ze deed eventjes alsof ze aan het nadenken was en zei toen zo serieus mogelijk: “Maar lieve Red.. Ik ben vegetarier..” en ze keek zo zielig mogelijk. Maar ze kon zich niet inhouden en een brede grijns verscheen om haar mond, “Nee hoor, ik neem de frikandel. Dankje!” zei ze vrolijk en pakte het bakje en de snack van Red aan en ging gezellig naast hem zitten. ‘Weet je, daarnet was ik in de frietzaak en het meisje dat daarachter stond, zat idioot te knipogen,’ vertelde Red, Edhel glimlachte en at ondertussen van de frietjes. Ze waren erg lekker! Ze doopte er eentje in de mayonnaise en at hem op, voordat ze weer geamuseerd terug naar Red keek. ‘En weet je wat ik zei? Dat ze op moest schieten omdat dadelijk haar friet zou aanbranden!’ en Edhel schoot in de lach van de lachende Red. Ah, arm meisje. Ze vond hem goed gevonden en kon het zich al helemaal voorstellen, Red die heel droog zei dat haar frietjes aan zouden branden. Edhel moest nog meer lachen bij dat beeld en at snel nog een frietje. ‘Ik ben dus echt niet romantisch, denkt dat meisje indruk op me te kunnen maken, zeik ik haar zo’n beetje af. Het leukste was dat er nog een paar mensen in de frituur waren,’ grinnikte Red en hij at nog een frietje. Edhel kon het niet laten om toch een klein steekje jaloezie te voelen tegen het meisje maar ze lachte om zichzelf toen ze erachter kwam dat ze dat dacht. Ach toch Edhel, ben je jaloers? Dacht ze tegen zichzelf. ‘Alhoewel ze wel lekker gebakken friet maakt,’ zei hij en hij grinnikte even met een plagend knipoogje. Edhel grijnsde en nam een hap van de frikandel. ‘Toch vind ik het nog altijd grappig dat ze zichzelf zo laat afzeiken door jongens van mijn leeftijd. Ik zag haar namelijk, toen ik mijn hoofd draaide, gewoon hetzelfde doen bij een andere jongen die binnenkwam, dus zo erg zal haar liefdesverdriet wel niet zijn. Gewoon iemand die op aandacht kickt,’ Edhel grijnsde nog steeds en nam nog een frietje. Ze kon het zich echt helemaal voor zich zien, en kreeg er bijna de slappe lach van. “Arm meisje, haar hart zal vast doorboord zijn van verdriet.” Zei Edhel plagend en sarcastisch. Ze grijnsde nog steeds en at lekker van de frietjes en af en toe van de frikandel. ‘Lekker,’ gromde Red opeens lachend, waarna hij een friet at. ‘Ik had het over de friet, hoor,’ zei hij daarna plagend en Edhel keek hem met een scheve glimlach aan. Ze at nog uitdagend een frietje en zei toen plagend terug, “Oh, als je het niet over de kroket had dan eet ik hem wel voor je op hoor.” Met wat uitdaging in haar stem. Daarna deed ze het meisje na en knipoogde overdreven en moest toen lachen met een frietje in haar hand. “Ja zeg, er kwam net een meisje aanzetten die een hond zo eng vond dat ze letterlijk op de kroop. En dan laat ik haar heel lief het hondje aaien, komt er opeens een vrouw die boos zegt dat ik van haar kind af moet blijven? Nou sorry hoor, maar let dan zelf beter op je kinderen!” zei ze lachend en pauzeerde om nog een frietje in de mayo te doppen. “En je hebt gelijk; de frietjes zijn wel erg lekker!”

-waah, sorry voor late reactie!-

» My & my skateboard